Aksaray'ın Güzelyurt ilçesine bağlı Sivrihisar köyünden 32 yıl önce eşi ve çocukları ile şehir merkezine göç eden Zülfikar Emlik, aradığı işi bulamayınca ayakkabı boyacılığına başladı. 1992 yılında Ulu Camii önünde ayakkabı boyama sandığı satın alan Emlik, sabahın erken saatlerinde hem ayakkabı boyamak hem de keçe satarak hayatını devam etti. O dönemlerde okul çağında olan 2 oğlunu okutarak iş sahibi yapan Emlik, boyacılıktan kazandığı para ile sırayla 2 oğlunu da evlendirdi. Çocuklarını hem iş sahibi yapan ayakkabı boyacısı yaşlı adam, daha sonra kendisine ev aldı. Eşi ile yaşayan Emlik, şimdi de inşaatlarda boyacılık yaparak geçimini sağlıyor. Ayakkabı boyacısı Emlik, emekli olabilmek için de müjdeli haber bekliyor.
"İki çocuğumu okuttum, kendime ev aldım"
Köyden göç edişini ve ayakkabı boyacılığı ile geçimini nasıl sağladığını anlatan Zülfikar Emlik, “Güzelyurt Sivrihisar köyünden Aksaray'a geldim. Aksaray'da bir ayakkabı boya sandığı aldım. Ayakkabı boyuyorum, çalışıyorum, çabalıyorum. Çocuklarımı okuttum, evlendirdim, iş sahibi yaptım. Biri güvenlik, biri de bir şirkette çalışıyor. Öylelikle çalışıyoruz, çabalıyoruz. Soğuk demeden, kış demeden burada Ulu Cami'nin önünde ayakkabı boyuyorum. 32 yıldır buradayım. Kışın, yazın burada ayakkabı boyuyoruz, ekmeğimizi eve götürüyoruz. İki çocuğumu okuttum, kendime ev aldım. Onlar da kirada oturuyor. Ben de gelip gidiyorum, çalışıyorum onlara da katkım oluyor. Allah'ıma şükürler olsun. Öylelikle geçinip gidiyoruz. Bugünlerimize çok şükürler olsun. 32 yıldır buraya gelip eş dost arkadaşlarla ayakkabı boyadık. Sağ olsunlar ufak tefek arkadaşlar geliyor, ayakkabılarını boyatıyor. 3-5 kuruş ekmek paramızı veriyorlar” diye konuştu.
