Bazen hayatın içinde zorlandığımız zamanlarda kurduğumuz bir cümle var ''Hayat zor!'' Ben tam tersini düşünüyorum. Bence hayat kolay, zorlaştıran bizleriz. Maddi, manevi tutunduklarımızla, zihnimizin vesveseleri ile zanlarımızla kendimize zorluk çıkartıyoruz. Bu konu ile alakalı sevdiğim maymun kapanı hikayesi var. Asya'da maymun yakalamak için kullanılan bir çeşit tuzak vardır. Bir hindistan cevizi oyulur ve iple bir ağaca veya yerdeki bir kazığa bağlanır.
Hindistan cevizinin altına ince bir yarık açılır ve oradan içine tatlı bir yiyecek konur. Bu yarık sadece maymunun elini açıkken sokacağı kadar büyüklüktedir, yumruk yaptığında elini dışarı çıkaramaz.
Maymun tatlının kokusunu alır ve yiyeceği kavrar, ama yiyecek elindeyken elini dışarı çıkarması olanaksızdır. Sıkıca yumruk yapılmış el, bu yarıktan dışarı çıkamaz.
Avcılar geldiğinde maymun çılgına döner ama kaçamaz. Aslında maymunu tutsak eden birşey yoktur. Onu sadece kendi bağımlılığının gücü tutsak etmiştir.Yapması gereken tek şey elini açıp yiyeceği bırakmaktır. Ama zihninde açgözlülüğü o kadar güçlüdür ki bu tuzaktan kurtulan maymun çok nadir görülür.
Çoğu zaman bizler de bu dünyanın ilizyonuna kapılıp kendimizi farkında olmadan tutsak ediyoruz tutunduklarımıza.Tutunduklarımız bazen öfke, kızgınlık, hırs gibi duygular oluyor bazen bir kişi bazen bir eşya. Oysaki bunlardan özgürleşebilsek emin olun hayatımız daha kolay bir hale gelecek.
Sizi yoran tutunduklarınızı bırakabilmeniz dileği ile...
