Öğleden sonra başlayan,
Lodos, ağaç dallarındaki son yaprakları da döktü.
Ağaçlar
Kalın kabuklu gövdesinden,
Dallarına yürüyen suyu,
Sonbaharın ilk günlerinden başlayarak
Yavaş, yavaş gövdesine çekmeye başlamışlar,
Susuz kalan, sararmış,
Kızıl kahveye çalan cansız yapraklar,
Rüzgarın önünde bir an önce sürüklenmeye can atıyorlardı!
Ya rabbim!
Ağaçların kış hazırlıkları,
Ayazda kalan insanın kollarını, gövdesine yapıştırmasına,
Omuzlarını kaldırıp,
Kafasını, göğsüne doğru çekmesine ne kadar benziyordu?
Anlaşılan her canlı,
Kışın bedenini küçültüp ısısını
Koruma iç güdüsüne sahipti!
Bu yolla yaşama tutunuyorlar ayakta kalıyorlardı.
Milyonlarca yıldır
Doğa yaşamına uyum sağlamışlar
Onun güçlerinden.
Yağmur, kar ve rüzgardan yana şikayetleri yoktu.
Ne kötülük geliyorsa, şu insan
Denilen canlıdan geliyordu.
Kah ellerinde bir balta ile geliyorlar
Dallarını ve gövdelerini kesiyorlar.
Kah!
Çocuklar dallarını kırıyorlardı
Yapılanlar yetmiyormuş gibi.
Genç delikanlılar ellerinde çakıyla,
Kalp işaretini, kabuklu gövdelerine,
Kazıyarak, bedenlerini kanatıyorlardı.
Kanama insanın elinin kesilmesine
Benzemiyordu.
Onlar kesilen yerlerini salt öz sularını akıtarak
Yaralarının bir an önce kabuk bağlamasına çalışırlarken,
Delikanlılar
Bıçağın kesici ve delici ucuna,
Daha da bir güç uygulayarak
Bedenlerini daha çok deşiyor,
Daha çok tahrip ediyorlardı.
Tabiri yerindeyse; “ BIÇAK KEMİĞE DAYANIYORDU !”
Büyük ihtimalle
Konuşabilseydiler." canımız çok acıyor " diyeceklerdi
Ya da elleri kolları olsaydı,
Dallarından kopardıkları odunla kendilerini koruyabileceklerdi!
Ama
Toprağa sabit kökleri ve her daim göğe kalkmış kollarıyla
" teslim olan esir insan.”
Görünümündeydiler!
Şu insanların
“ YAŞ KESEN, BAŞ KESER, ”
Atasözü de umurlarında değildi.
İnsanoğlunun Dünya’daki yaşamı için
Milyonlarca yıldır
“KARBONDİOKSİT ALIP OKSİJEN VERİYORLARMIŞ”
Onlarsız yeryüzünde yaşam olmazmış!
Olmasına olmazmış da!
Kafasına yeşili katletmeyi
Koyan insanı yolundan ne alıkoyabilir ki!
Ne zaman gövdesine
Reçinesini, göz damlası şeklinde
Akıtan bir çam ağacı görsem,
İnsanoğlu tarafından ağlatıldığını düşünürüm!
Hele
Kauçuk ağacına bıçakla atılan FAÇALARI gördükçe
Yüreğimin çizildiğini hissederim.
Lodostan, kasırgadan ötürü
Köklerinden de sökülüp yere düşseler
“Rüzgar kırdı dalımı, insanoğlunun günahı yok “
Diyecekler büyük ihtimalle.
Lakin
Kendisine de diğer canlılara da,
“bir ağaç gibi hür,
Bir orman gibi kardeşçe yaşamaya izin vermiyor “
Düşüncesiz canlı!
