Nedir bu yalnızlık? Herkes kendince anlam yaratır, kaç farklı tanımı vardır?
Geçip giden zamanda hep birilerini kaybederiz. Bazen sevdiklerimiz bu hayata veda eder, kimileriyle küseriz ya da aşık olduğumuz insanla yollarımızı ayırmamız gerekir. Sonrasında zaman bizi yavaş yavaş olgunlaştırır, hiçbir şeyin eskisi gibi olmayacağını hissederiz. Halbuki bir şeyler yaşamalı, geçmişin gölgesinde değil de geleceğin izinde tüm yaşananlara rağmen devam etmeliyiz. İnsan bazen de kendine yabancılaşır, dünyaya ait hissetmediğini düşünür. Her insan hayatının bir döneminde benzer hisleri paylaşır.
Farklılıklarımızı, benzer olaylardan yaşadığımız çeşitli deneyimler oluşturur. Her insan özel ve değerlidir. Kendimize kalan tüm bu duygusal mirasımızı korumalı ve geliştirmeliyiz.
Sevgili okurlarım, yazımı bir şiirimle sonlandırırken hayatın tüm güzellikleri karşınıza çıkarmasını diliyorum.
Farklılıklar içinde farksızım
Bir ben ah bir ben
Ne belirsizlikler geçirdim de vazgeçmek nokta oldu cümlelerimde
Ne zaman virgül atsam yeni bir umut doğardı içime
Anlamlar içinde anlam yarattım onlara yeni bir dünya kattım
Çok düşünmekle hiç düşünmemek arasında geçiyor bu kısacık ömrüm
Sözcükler anlamını yitirdi; gökyüzüne kara bulutlar, yüreğime kasveti indi
Güneşin aydınlığı gözlerime pus, kalbime canlılık verdi
Beynimde meçhul bazı düşünceler...
