Manisa’da ömrünü mesleğine adamış onlarca esnaf ve zanaatkâr bulunuyor. Bu esnaflar arasında en dikkat çekeni 1945 yılından itibaren Manisa’nın Şehzadeler ilçesinde PTT binasının arka tarafında Manisalılara hizmet veren sakatatçı Mustafa Orucu, ailesinden gelen mesleği büyük bir özveriyle devam ettiriyor. İlkokula giderken babası sayesinde sakatat işine giren Orucu, yaklaşık 35 yıldır alanında tek olmaya devam ediyor. Mustafa Orucu'nun mesleki yaşamı, sadece bir ticari faaliyetten çok öteye geçiyor. Manisa'nın kültürel ve gastronomi dokusuna önemli bir katkı sağlayan Orucu, köklü bir işletme geleneğini temsil ediyor. Mustafa Orucu, kaliteli hizmet anlayışı ve müşteri memnuniyetini her zaman önceliği olarak görüyor. Manisalıların sakatat ürünlerini severek tükettiğini belirten Orucu, ömrünün sonuna kadar dedesi ve babasının mirasını sürdüreceğini kaydetti.
“Sağlığa yararı çok fazla”
Geleneksel lezzetlerin ve mesleki titizliğin Manisa halkı için değerli olduğunu ifade eden Mustafa Orucu,
“Manisalılar için hizmet veriyoruz. Manisa’nın en eski sakatatçılarından olduğumuzu söyleyebilirim. Oluşan ekonomik sorunlar, et fiyatlarını etkiledi. Ama bu sefer sakatata rağbet arttı. Zaten işletmemiz bilinen bir mekân olduğu için çok sorun yaşamıyorduk. Bilindiği üzere sakatatın sağlığa çok yararı bulunuyor. Uzmanlar özellikle tavsiye ediyor. Bu sayede Manisalılar oldukça tüketiyor” diye konuştu
Aile mirasını devam ettiriyor
Et fiyatlarına göre sakatatın ucuz olduğunu belirten Orucu, son olarak şunları söyledi:
“Hayat şartlarına göre durumu olmayanlar için sakatat gayet uygun olabiliyor. Elbette herkes tüketemiyor. Ama sevenleri daha çok olduğunu söyleyebilirim. Özellikle böbrek ve ciğer tüketimi çok fazla. Kelle alanlarda oluyor. Paça ve kelle fazlaca satılabiliyor. Ailemden gelen mesleği sürdürürken aşk ile yapıyorum mesleğimi. Onların mirasını sürdürdüğüm için çok mutluyum. Manisalıların da takdirini almak kolay değil. Biz yıllardır kendimizi kanıtladık. Herkes güvenerek bizim işletmemizde alışveriş yapabiliyor. Ömrümün sonuna kadar mesleğime devam edeceğim.”
