Cevap evet ise neden?
Cevap hayır ise gene neden?
Düşündünüz mü hiç?
Mutluluk bir çeşme değil ki
Aç vanayı mutluluk aksın
Kapat mutluluk bitsin
İnsan kendi kendini mi mutlu etmeli?
Yoksa mutluluğu başkalarından mı beklemeli?
Bireysel mi, toplumsal mı olmalı?
Beklentiler gerçekleşirse mutlu
Gerçekleşmese mutsuz mu olmalı?
Peki, şu cümleye katılır mısınız?
“Sıfır beklenti, sonsuz mutluluk”
Olabilir mi?
İnsanlar başka insanlardan
Bir şeyler beklememeli mi?
Beklemek derken özellikle
İç dünyamızı kast ediyorum
Yoksa mutluluğun pınarlarında
Maddi olarak çok az damlacıklar var
Ama esas kaynak iç dünyamızda
Mutluluğun pınarlarının başladığı yer
Kalp değil midir?
Mesela ailenize, arkadaşlarınıza
Dostlarınıza ve çevrenize gösterdiğiniz
Sevginin, saygının, ilginin karşılığını
Beklemek yanlış mı olur?
Bunu bir düşünmek lazım diye düşünüyorum
O zaman bir soru daha sorayım
(Bol soru işaretli bir yazı oldu)
Sevgi, saygı, ilgi karşılıklı olursa mı?
Yoksa karşılıksız olursa mı?
İnsan daha mutlu olur
Sizler yazıyı okurken veya okuduktan sonra
Düşünürken, ben kendi
Düşüncelerimi söylemek isterim
Tabi ki ilgi, sevgi, saygı gösterirken
Bir beklenti içinde olmamalı insan
Bu yaradılıştan gelen
Ve yetiştirilmekten kaynaklı olmalı
Ama gene de ben
İnsanların karşılıklı olarak
Birbirine sevgi, saygı, ilgi göstermeleri
Gerektiğine inanıyorum
Mutluluk anahtarı burada
Ben sevgi, saygı, ilgi konularında
Sıfır beklenti içinde olan
Bir yapıda değilim
Sakın “bencillik” diye yorumlamayın
Eğer bir sevgi, saygı, ilgi pınarım varsa
Buradan benim ikramlarıma karşı
Benimde başka pınarlardan
İkram beklemem gayet doğal
Diye düşünüyorum
Bitkilerin, hayvanların bile
Sevgiye karşılık verdiği bir dünyada
İnsanlardan da beklenti içinde olunması doğaldır
“İnsanlar egolarından, önyargılarından
kurtuldukları zaman mutluluğu bulacaklardır”
Herkesin bir mutluluk duvarı olmalı
Ve bu duvarı mutluluk tuğlacıkları ile
Toplum olarak imece usulü örmeliyiz
Mutluluk tuğlacıklarının ufak, büyük olması
Önemli değil
Önemli olan
Mutluluk duvarının çok yüksek olmasını
Hep beraber başarmaktır
