Adım rüşvet,
Soy adım, yolsuzluk.
Adem ve Havva ile Dünya’ya postalandım!
Cennetten kovalandım.
Yazdı kutsal kitaplar.
Öğrendiniz.
Elmayı rüşvet olarak
Yılandan aldı Adem baba.
Ademoğulları rüşveti genlerinden yaydılar
Tüm ana karalara.
Kimi adına elma hesabı dedi
Kimi avanta.
Kimi yol!
Doğumumu hatırlayan bilge kişiler,
Yaşımın.
"İNSANLIK TARİHİ KADAR ESKİ OLDUĞUNA" vurgu yaparlar!
Bu güne kadar
Helal içmedim!
Kursağımdan helal lokma geçmedi!
Devletlerin zenginliği içerisinde
Doğrulukla işim olmadı.
El bebek, gül bebek büyütüldüm!
Yeryüzünde,
Bazı siyasetçiler,
İş adamları, cin gözler beni çok sevdi.
Güle oynaya bu günlere geldim.
Şımartıldım!
Şeytan yoldaşım oldu!
Büyük şair,
Fuzuli ŞİKAYETAMESİNDE beni yazdı!
“Selam verdim, rüşvet değildir diye almadılar.
Hüküm gösterdim, faydasızdır diye iltifat etmediler.
Gerçi görünürde itaat eder gibi davrandılar ama
bütün sorduklarıma hal diliyle karşılık verdiler.
Dedim: - Ey arkadaşlar, bu ne yanlış iştir,
Bu ne yüz asıklığıdır?
Dediler: - Bizim adetimiz böyledir.
Dedim: - Benim riayetimi gerekli görmüşler ve
Bana tekaüt beratı vermişler ki
Ondan her zaman pay alam ve
Padişaha gönül rahatlığı ile dua kılam.
Dediler: - Ey zavallı! Sana zulüm etmişler ve
Gidip gelme sermayesi vermişler ki,
Daima faydasız mücadele edesin ve
Uğursuz yüzler görüp sert sözler işitesin.
Dedim: - Beratımın gereği niçin yerine gelmez?
Dediler: - Zevaittir, husulü mümkün olmaz.
Dedim: - Böyle evkaf zevaidsiz olur mu?
Dediler: - Asitanenin masraflarından artarsa bizden kalır mı?
Dedim: - Vakıf malın dilediği gibi kullanmak vebaldir.
Dediler: - Akçamız ile satın almışız, bize helaldir.
Dedim: - Hesaba alsalar bu tuttuğunuz yolun fesadı bulunur.
Dediler: - Bu hesap, kıyamette sorulur.
Dedim: - Dünyada dahi hesap olur, haberin işitmişiz.
Dediler: - Ondan dahi korkumuz yoktur, katipleri razı etmişiz.
Alan razı veren razı
Ne gariptir veren şikayetçi!
O zaman neden veriyorsun arkadaş?
-iş üremez
-İş yürümez!
SİZLERİ BİLMEM!
Ama
DÜNYA VAR OLDUKÇA BEN OLACAĞIM!
BENİM ADIM RÜŞVET!
