İnsan sevgi bağıyla bağlandığı kişilere karşı istemsiz olarak beklenti içerisine girer hatta bu beklentiyi harcanan emek doğrudan etkiliyor. Beklentilerin yüksek olması hayal kırıklıklarını da yoğunlaştırıyor. Kontrol edemediğimiz alanlarda emek harcamaya devam ettikçe istemeyi de devam ettiririz. İhtiyaçlarımız dönemlere göre değişkenlik gösterirken hayatımızda yer alan insanların bu açığı kapatmalarını bekleriz ve bazen sinirlenir, manipüle etmeye çalışır, sınır koymadan kendi haklarımızı yediririz. Romantik ilişkilerde ayrılmak için olmasa dahi her birimiz bu ayrılığı tadarız. Nedeni hiç önemsemeden ayrılık sonrası sancılı döneme odaklanırız çoğunlukla. İlk defa yaşanan bu süreçler bazen bireyi çok yoğun şekilde etkileyebiliyor. Bazı literatür incelemelerinde bulunan sonuçlarda ölüm acısıyla eş değer tutulabiliyor. Unutmak istiyorum fakat olmuyor şeklinde ifade edilen hatta onsuz yapamıyorum gibi kişide inkar, kızgınlık, korku ve suçluluk duyguları da beraberinde yaşatabiliyor.
Acıyı kabullenmek gerek
Bu ayrılık sürecinin yas olarak ele alınması ve sağlıklı şekilde yaşanması mümkündür. Her şeyden önce kişinin kabullenmesi gereken gerçeklik canının acıması olduğunu bilmektir. Her duygunun bir ömrü vardır. İyi hissettirenler gibi kötü hissettirenler de bir zaman sonra hafifleyecektir. Bu sürecin yönetimini elden bırakmamak ve bilinçli yaşayabilmek gerekmektedir duyguları. Kontrol etme becerisi ve akışta yaşamak sürecin yönetimi için olması gereken şeylerdir. Acının yaşanma süreci de şekli de kişiden kişiye farklılık gösterir. En önemli şeylerden biri de insanların bu süreci nasıl yaşadıklarını kıyaslamamaktır. Biten bir ilişkinin ardından kendimize biraz zaman tanımak, yoğun duygulardan kaçmadan onlarla yüzleşmek çok önemlidir. Bu yüzleşme çok zorlayıcı olsa da, kabullenmemek istenilse de düşünmeden atılan her adımın bedelini ödemede zorlanılan durumlar yaşanabilir.
Kendi acını küçümseme
Başkalarının acısına aman boşver diyerek destek olmaya çalışmak acının anlaşılması niyeti ile yapılsa da destek değil köstek olmaya sebep olan bir yaklaşımdır. Acının yaşanmasına da yeni duyguların yaşanmasına da izin verilmelidir. Her deneyim ve tecrübe bir bitiş olmakla birlikte bir başlangıçtır aynı zamanda. Kişinin ayrılık sonrası kendi istek ve beklentilerinin değişmesi normaldir ve bu durumu yeni kendiliğimizi yaratmak için bir milat kabul etmeliyiz.
Gitmek gerekir bazen, fazla yormadan, daha çok batırmadan.
Eğer vaktiyse, ardına bile dönüp bakmadan.
