Delidir ne yapsa yeridir.
Zaman, mekan farketmez.
Kafasına takıldıysa plağın iğnesi.

Ağızdan mermi hızında çıkar,
Tükürüklü kelimeler.
Tepinmeler, saldırmalar.
Korku ve saskınlık
Yaratır olaya sahit olanların bedeninde.

Allah insana akıl sağlığı versin.
Malın mülkün olsa kaç yazar?

Günümüzde, geçmişte
Delilik mertebesine ulasan,
Ne bilim insanları, siyasi liderler
Gördük. Ve de katliamlarını.

Bunlara ne diyorsun? diyenlere
Dünya’nın sonunu hazırlıyorlar!
Diyorum.

Delilerin elinde nükleer savas düğmeleri!
Akıllarına estiği an yokuz.
Bir nükleer savasta hayatta kalacak
Tek canlı hamamböcekleri!
Korkum yok!
Bize bir sey olmaz! Hamamböcekleri
Kalitesinde yaşamımız!

Ekonomik koşullardan ötürü kabuğumuza
Çekilmis ot, çöple yasıyoruz.
Ne atom bombası ne
Londra konferansı!
Vız gelir, tırıs gider bize!

Delilik gibisi var mı?
Yanmış yıkılmış viran olmuş
50 bin insan ölmüs bir kenti
Tatil beldesi yapacağım! diye tepinen
Bir insan aklının üretkenliği deli saçmalığından
Başka bir sey değil.
Kanada’nın, Grönland’ın kendinin
Olduğu
Sanrılarına kapılan zihniyet
Sizofreniye açılan kapının esiğidir!

Aynı gezegende, süper akıllılarla
Bindik bir alamete gidiyoruz kıyamete!

Delilerin zararlısı, tehlikelisi varda,
Zararsızı yok mu?

Zararlı ve tehlikeliler için;
“Nerde gördün bir deli, Dön geri” derler

Zararsızlara,
Kardeşim, arkadaşım mimar
Mehmet Palabıyık onlara
“ Sehrin evliyaları “ adını vererek
Bu baslık altında bir kitap yayımlamıştı.
Sehrimizde yasayan
Kentin bir parçası olan, renkli kişiliklere.

Bu kadar naif, zarif ismi koymak
Deli gibi ruha sahip olmak gerektiği kadar,
Keskin bir gözleme sahip olmak gerekir.

Kardeşimin yazdıkları yalan değil.
Sehir olarak fıkralar konu olmuşuz
Baska il’lerde deli ara bul.
Bizde tuttuğunu getir!

Manisaspor taraftarın 2.nci istiklal marsıydı;
Ağızda slogan,
Tribünde pankart!, ”Hepimiz deliyiz!”

Her insan az buçuk delidir
Sevdiği kız için meşale yakmak güzelde
Neron gibi
Mahalleyi yakmak neyin nesi?

Ben akıllı delileri severim.
Manisa,
Eski cezaevinin ortasında devasa çınar ağacına
Çıkan, akıl sağlığı yerinde olmayan bir mahkuma;

Aşağıda mahkumlar, “
Uç, uç! diyerek tempo tutarlar.

-Uçmayacağım, hava alacağım!
Kendisi hava almıştı,
Beklendi içerisinde olanlarda!

Geldi çattı DELİLİK HAVALARI,
Ayakkabıları fırlatıp kırlarda
Koşmanın, dağlara tepelere tırmanma zamanı.

Simdi ask zamanı!
Böyle havalarda asık oldum

Kahkaları tutsak,
Gözyaşları sınırlı,
Arzuları mahpus
Öfkeleri prangalı olmayan deli bir kadına!

Ne yapalım kardeşim?
“ Deli sevmek, deli gibi sevmek ruhumuzda var!”