Çalışmadan  zengin olma hayali 

Ruhları fingirdetiyor. 

Kısa yoldan köse dönme pususunda  

Erketeye yatmış insanlar. 

Dört gözle fırsat kolluyorlar. 

Kimi siyasete giriyor, çıkıyor. 

Kimi gayri meşruda maratoncu! 

Yasa dışı bahisçiler ise 

Kanun tanımayanların ekran yüzü! 

Ortalıkta  

Herkes dayı, 

Herkes reis, 

herkes Başkan olma voltalarında. 

Alın teri, 

Emek, 

Helal ekmek! 

Tarihin sayfalarına gömüldü.  

Yeni Trend, “Kerizler çapaya!” 

Namus çark etti, namussuzluğa! 

Gözler kara. 

Bir kere de malı götürme derdinde insanlar. 

Korku kalmadı. 

Çünkü, 

Yapanın yanında kar kaldı. 

Çalanın çırpanın kasasında! 

Yasadığım kentten bilirim. 

Çalıp çırpıp, bir gecede zengin olan 

En az 40 harami tanırım! 

Dün üstlerinden baslarında, ayaklarında 

Yoktu. 

Bugün kırmadıkları ceviz yok! 

Salt yol bulanlar onlar mı? 

Kürsülerden vatandaşı soyanlardan 

Hesap soracağız diye 

Oy alanlar,  

“oy anam oy!” 

Dertlenmesini söyletiyorlar millete! 

Hak!  

Hukuk!  

Adalet! nidaları 

Koltuğa oturuncaya kadar. 

Saray yavrusu binalarda oturmam! diyenler 

Şehrin haritası önünde, elde cetvel, önlerinde  

Hesap makinaları ile kentin geleceğini 

Planlamakta! 

Unutun siyasetçinin namuslu olanını. 

Arasanız da bulamazsınız? 

Şimdikiler fır döndü gibiler. 

Kimlerden menfaatleri olacaksa, dönmeye hazırlar.  

Mevlana torunu mübarekler! 

Seçilmeden önce teşkilat  

Kadrolarını Hazırlamışlar. 

20-30 danışman,  

Bir futbol takımı sayısı kadar yardımcı! 

ile  

 Ekmek nerden çıkar, biliyorlar. 

Simitçi, gazozcu, reklamcı, pilavcı 

Şinanay yavrum, şinanay! 

Bu günlerde 

Başkanların en gözde kurumu 

İmar isleri daire başkanlığı. 

1000’lik, 5000’lik planlar, ada düzenlemeleri 

Kat artışları. 

Gör beni, göreyim seni! 

Ver bana, vereyim, sana 

Paylaşımı içerisinde! 

Ne demişler? 

Yiyeceksen yemeğin üstcağızını, 

Pilavın dipçağızını yiyeceksin! 

Kendileri yok Allahları var! 

belediyelerin şehir, “ TEREYAĞLI İMAR PİLAVCILARI” 

Bir plan yapıyorlar, pardon pilav! 

on parmağınızı yerseniz! 

Hayat iste böyledir. 

Ver oyunu, sonra gör Kahraman’ın huyunu! 

Az zamanda çok isler basardılar! 

Vatandaşa hizmet etmeye değil, 

Kendilerine ve yandaşlarına hizmetkar 

Olmaya gelmişler. 

HİZMET NE KELİME 

EZİYET Vatandaşa VAZİFE!