Kazandıkça kibir
Sardı benliğini.
Küçük dağları ben yarattım
Havasına büründü
Kerameti kendinden menkul bildi
Ne yaparsam yapayım!
Manisa halkı bana oy verir sandı.
Egosu en çok kendini suda gösterdi.
Sular seller gibi costu benlik.
Zam üstüne zam kondurdu su faturalarına.
Millet bir damla suya muhtaç iken
Yok elektrik,
Yok işçilik diyerek
Sudan bahaneler üretti.
Bir bardak suda boğulur mu insan?
Bir ilkbahar sabahında
Sicim gibi yapan oy yağmurunda
Koltukta gitti, kibirde!
*********
Kazandığı her seçim sonrası hindi gibi
Kabardı..
Manisa'da ne kadar dağ taş,
Tepe
Billboard, duvar, halk otobüsü varsa
Fotograflarını astı, yapıştırdı,
Koydu…
Bir örneği Dünyada var mıydı? Bilmem
Ama megalomanlığın doruk noktasındaydı.
İnsanlara en çok koyan
Tepeden bakış
Dudaklarındaki alaycı küçümseme oldu.
Uyardık!
“Böbürlenme padişahım.
Senden büyük Allah var!” dedik
Daha çok kabardı.
Belli ki, kabarma görmemişti.
Sonunda halkın ayranı kabardı!
Sonuç malumun ilanı!
******
Artık
Herkes Manisa fk takımına
Mevlüt okutmanın zamanı geldi, diyor.
Doğru söylemişler
Tüzel kişiliklerin canı okunacağına
Mevlüt okutmak
Hayırları vesiledir.
Vesile olacaksa,
kalemim
Şerbeti helal olsun!
*****
Başkanlık binası 12 kat.
Asansörler
Halka, 10 kata kadar.
Demek istiyorlar ki,
Halka uzak
Hak’ka yakın olacaksın.
Sana bir tepeden baktım aziz İstanbul
Şarkısındaki, sözlerde olduğu gibi
Sana son kez,
12. kattan baktım Manisa!
Artık
Bakamayacağım diye üzülme kardeş!
Dürbün ne güne duruyor!
*******
Rüzgar eken fırtına biçer.
Kibir eken, nefret.
Harislik, doyumsuzluk, yetinmeme, kibir
Nefsine sahip olanlara
Halk,
Er yada geç dersini vermiştir.
Lesson one;
Kibir her zaman
Hayat okulunda sınıfta kalmıştır.
