Hepimizin duygusal ihtiyaçları vardır ve bu ihtiyaçlarımız mutlu hissetmek için ihtiyaç duyduğumuz duygu veya koşullardır. Sağlıklı bir yaşam tarzının parçası olan duygusal ihtiyaçlarımızın giderilmesi fiziksel ihtiyaçlarımızın tatmin edilmesi kadar önemlidir. Duygusal ihtiyaçlarımıza örnek verecek olursak topluluğun bir parçası olmak yani aidiyet duygusunu hissetmek, takdir almak, onay görmek ve sevilmektir. En temel duygusal ihtiyaçlarımızı tanımlamak amacıyla Maslow tarafından geliştirilen ihtiyaçlar hiyerarşisine atıfta bulunuruz. Piramit şeklinde olan ve temel ihtiyaçlarımız en alt basamakta yer aldığı daha karmaşık olanların ise üstlerde yer aldığı bir çalışmadır. En alttan üste doğru fizyolojik ihtiyaçlar, güvenlik ihtiyacı, ait olma ve sevgi ihtiyacı, değer ihtiyacı ve kendini gerçekleştirme şeklinde piramitte yer alır. Her bireyin duygusal ihtiyacı yetiştirilme tarzı, yaşam tecrübesi gibi etmenlerin etkisiyle birbirinden farklıdır. Fakat hiç kuşkusuz her insanın ortak duygusal ihtiyacı sevgidir. Duygusal ihtiyaçlarımızın görülmediği, fark edilmediği ve tatmin edilmediği ailede yetişen çocuklar bu ihtiyaçların önemli olmadığını düşünmeye başlayabilir. Bu ailede yetişen çocuk da yetişkinliğinde ailesinin rolünü üstlenerek aynı onlar gibi duygusal ihtiyaçlarına kulak vermez ve önem göstermez. Peki kendimize soralım bizim duygusal ihtiyaçlarımız neler? Duygusal ihtiyaçlarımız tatmin ediliyor, karşılanıyor mu? Bu sorulara hayır cevabını veriyorsak durup duygusal ihtiyaçlarımıza kulak vermeye, onları fark etmeye ve gereken önemi göstermeye başlamaya ne dersiniz?
Sevilmediğimizi hissettiğimiz çocukluk dönemimizden miras kalan kendimizle ilgili sevgiye layık değilim cümlelerini bir kenara bırakarak her insanın ihtiyaç duyacağı hatta duyduğu bu duyguya, bizi besleyecek olan en temel duygulara alışık olmasak da merhaba demeye ve o duyguları tanımaya çalışalım. Sevmeyi bilmiyorsak sevgi görerek öğrenelim ve öğretelim, eğer vermeyi bilmiyorsak değer vererek öğrenelim öğretelim. Hepimiz gelecek nesillerimize, arkadaşlarımıza, ailemize, yaşı bizden büyük küçük fark etmeksizin her insana rol model olacak şekilde kendimizi yetiştiren ve geliştiren insanlar olalım. Sevmeyi de sevilmeyi de görerek, hissederek ve duyarak öğreneceğimiz ortamlar oluşturalım ama önce kendimizi sevmekle başlayalım. Kaynağını içimizde bulacağız her duygunun ve o kaynaktan tüm insanları, insanlığı besleyeceğiz. Fiziksel ve duygusal ihtiyaçlarınıza eşit şekilde önem ve değer verdiğiniz günler diliyorum herkese.
