Kış, doğanın sessiz bir mola verdiği, beyaz örtüsüyle her şeyi bir süreliğine dondurduğu mevsimdir. Dışarıda her ne kadar Manisa’nın merkezinde olmasa bile, kar taneleri dans ederken, insanın ruhunu huzur kaplar. Belki de hüzün belirir insanın içinde, kış yalnızca soğuk havadan ibaret değildir. Kış aynı zamanda hayatın yavaşladığı, içimize döndüğümüz bir zamandır.
Akşamları sıcak ev ortamında toplanan aileler, sıcak bir çay veya kahve eşliğinde edilen sohbetler… Kış bizi birbirimize daha çok yakınlaştırır. Sokakta üşüyen bir kediye, soğuktan titreyen bit köpeğe şefkat gösterdiğimiz, belki de dayanışmanın en çok belli olduğu mevsimdir.
Ancak kış, sadece romantik sahneler sunmaz. Kış zorluklarıyla beraber gelir. Yağan kar, çiftçiye su, çocuklara oyun alanı; ama aynı zamanda yolları kaplayan, trafiğin durması hatta donması ve fırtınalar demektir. Bu mevsim, insana sabrı öğretir.
Kış, aynı zamanda bekleyiştir. Tohumlar toprağın altında filizlenmek için baharı beklerken, bizler de yeni başlangıçların hayalini kurarız.
Öyleyse bu kışı sadece üşüyerek değil, hissederek geçirelim. Sıcacık bir battaniyenin altına girip kitap okumanın, sevdiklerimizle bir fincan sıcak kahve paylaşmanın keyfini çıkaralım.
