Bazen içimizde, ruhumuzda boşluk hissederiz fakat o boşluğun olduğunu ve nasıl gideceğimizi bilemeyebiliriz. Sanki hayat amacımız yokmuş gibi hissederiz. Bu sorunun üç temel sebebi vardır. İlki kendimizi iyi tanımadığımız ve potansiyelimize uyanamayışımızdır.. İkinci sebep amaçsız oluşumuzdur. Üçüncü sebep ise bir ayrılık sonrası ne yapacağımız bilemez ve boşluğa düşeriz. Peki duygusal boşlukta olduğumuzu nasıl anlarız. Eğer sürekli negatif düşünceler içinde isek, neleri başaracağımızın farkında değilsek,hayattan keyif alamıyorsak, kendimize güvenmiyorsak duygusal boşluk içindeyiz demektir. Bu gibi durumlarda genellikle  çözümü dışarıda arama eğilimi içinde oluruz. Bazen aşırı yemek yeme, bazen en ufacık sevgi veya ilgi kırıntısının peşinde koşma bazende çeşitli bağımlılıklar gibi dışsal faktörlere yöneliriz. . Oysaki bu eğilimler bizi daha da boşluğa düşürür ve özsaygımızı yitirmemize sebep olur. Sebep her ne olursa olsun duygusal boşluktan çıkmanın tek bir çözümü vardır. O da kendi içimize dönmektir. Düşüncelerimizin farkında olmak, araştırmak, kendimizi bilir hale gelmek , geçmişin negatif duygulardan özgürleşmek  duygusal boşluktan çıkmamızın anahtarlarıdır. Kendimizi tanıdıkça potansileyimizinde farkına varırız. Bu potansiyelimizi hem kendimizin hemde başkalarının hayrı için kullanabiliriz. Böylelikle bir yaşam amacına sahip olduğumuzda hayat daha keyifli hale gelir.
Yaşam amacınızı bulmanız dileği ile...