Gözler, ruhun aynasıdır. Bir şarkı sözünden fazlasını anlatıyor bana göre bu söz. İnsan bedenindeki en güçlü iki manyetik çıkış noktasından biri avuç içlerimiz diğeri ise gözlerimizdir. Bizler sadece maddi dünyayı gören iki göze sahip değiliz. Bir de üçüncü gözümüz var. Maddi dünyadan ötesini algılayan bir göz. İnsanların iki kaşının biraz üzerinde olan, maalesef pek kullanmadığımız için çoğumuzun kapattığı spritüel gözümüzdür. Sezgileri, içgüdüleri ve ruhun bilgeliğini görebilen gözlerdir. Bu gözler, sevgi, şefkat ve merhamet dolu bir bakış açısıyla dünyaya bakarlar. Üçüncü gözü açık olan kişilerin bakışları derin ve nüfuz edicidir. Sanki ruhumuzun derinliklerine bakıyorlarmış gibi hissederiz. Yine böyle kişilerin bakışlarında sevgi, şefkat ve merhamet doludur. Karşısındaki kişiyi olduğu gibi kabul eder ve yargılamadan bakarlar. Bakışlarında huzur ve sükunet vardır. Bu bakışlar bize rahatlama ve güven duygusu verir. Dünyayı bilgelik ve anlayışla görürler. Olayların arkasındaki anlamı ve bağlantıyı görebilirler.
Dünyaya ilk gözümüzü açtığımızda aktiftir. Zamanla negatif beslenme şeklimiz ve düşünce yapımız, negatif inançlarla aktifliğini yitirir. Fakat eğer istersek tekrar bu yeteneğimizi geliştire biliriz.
Sevgiyle kalın
