Sık seyahat etmemden mütevellit terminaller bana her zaman ilginç gelmiştir. Terminal kelimesinin kökenine baktığımda Fransızca ‘’sınırda olan’’ anlamına geldiğini gördüm. Sanırım terminallere bakış açımı tam doğrulayan kelimelerle bağlantılı oldu sınırda anlamı. Bir insanın sahip olabileceği iki uç duygudur, sevinç ve üzüntü, ayrılık ve kavuşma.İşte tam olarak bu duygularda terminallerde iken hissettiklerim.
Terminal kelimesine baktığımda birçok tanımı olduğunu gördüm sözlükte. Bilgisayar sektöründen tutunda tıp bilimine kadar. Fakat buradaki konunun tanımı otobüs, uçak, tren gibi taşıtların yolcularını ilk aldığı ya da son bıraktığı yer olarak geçiyor sözlüklerde.
İnsanların yollarının kesiştiği, kavuşmaların ve ayrılıkların, vedaların ve merhabaların bir arada yaşandığı yerlerdir terminaller. Yolu terminale düşen herkesin, kendi içinde mutlaka bir hikayesi vardır. Ya hüzünlü bir ayrılık vardır ya da sevinçli bir kavuşma yaşanır.
Terminaller, sadece metal veya beton yığınları değildir, insanların hayatlarında önemli anların yaşandığı ve duyguların yoğunlaştığı yerlerdir. Her bir bilet, her anons, bir hikayenin sonu olurken eş zamanlı başka bir hikayenin başlangıcı oluyor. Bu durum bana her bitiş bir başlangıçtır sözünü hatırlatır her zaman. Terminal, aynı zamanda hem fiziksel hem de duygusal bir yolculuktur aslında. Ve her yolculuk yepyeni hikayeler oluşturur hayatlarda. Kim bilir belki üniversite kazanıp ilk kez ailesinden ayrılan bir öğrenci, askere giden bir genç, belki bir başkası için iş seyahati, belki de bir tatil heyecanı veya bambaşka bir hayata atılan yeni adımların ilk başlangıç noktasıdır burası. Siz neler hissedersiniz terminallerde?
Sevgiyle kalın
